دنیای مجازی و شبکه های اجتمائی

امروزه شبکه های اجتمائی بسیاری به وجود آمده که نامبردن آن ها آسان نیست.البته گرچه شبکه های اجتمائی هم مانند دیگر سایت ها غول هایی دارند که بزرگترین آن ها فیس بوک و در ادامه شاید بتوان توییتر و گوگل پلاس را نام برد.شما در شبکه های اجتمائی محدودیتی ندارید و هرچه را که بخواهید می توانید بر زبان جاری کنید که البته این در شبکه های اجتمائی خارجی ممکن است و خدا را شکر هنوز در شبکه های اجتمائی ایرانی مدیران حضور دارند.

شما وقتی وارد یک شبکه اجتمائی می شوید باید قید تمام حریم شخصی خود را بزنید که این واقعا نگران کننده است.هر کسی به راحتی به خود اجاز می دهد برای شما پیام دوستی ارسال کند و شما در معرض انواع خطرها قرار دارید.تا زمانی که در یک شبکه اجتمائی مانند فیس بوک هستید باید تمام خطرات آن را به جان بخرید.شما هم یک انسان هستید و ممکن است گمراه شوید، به گروه های مجازی دعوت شوید که مناسب نباشند و ده ها خطر دیگر.

عموما انسان ها با چهره واقعی شان در دنیای مجازی حاضر نمی شوند.آن ها خوب می دانند دوست یابی در دنیای مجازی مستلزم یک چهره دوست داشتنی است.شما چه می دانید.شاید من یک دختر باشم!از کجا مطمئن هستید من عکس واقعی خودم را در وبلاگم قرار داده ام؟؟اصلا از کجا معلوم من سنم را درست گفته باشم!؟

شما نمی توانید هیچ چیز را 100 درصد درست بدانید.شما تنها با یک صفحه روبرو هستید که شخص نویسنده اسمش را خودش وارد کرده و سایت پذیرفته، عکسش را خودش آپلود کرده و جنسیتش را هم خودش انتخاب کرده.این کجایش اطمینان پذیر است؟اصلا مگر سایت رفته در خانه شخص تا اهراز هویت شود؟اما متاسفانه انسان های زود باوری هم وجود دارند که شخصیت افراد را به آسانی می پذیرند و باور می کنند.

بگذارید برایتان یکی از خاطراتم در این زمینه را تعریف کنم.وبلاگی بود با عنوان "پسری با یک چشم و یک پا" که داستان زندگی اش در وبلاگش چنین شرح داده بود:

در چند سال پیش مادر و پدرم در اثر یک تصادف کشته شدند و من هم در اثر جراحات وارده یک چشم و یک پایم را از دست دادم!و هم اکنون با مادر بزرگم زندگی می کنم.

تازه جالب است بدانید که وی یک عکس هم از خودش گذاشته بود که نشان می داد یک چشم و یک پایش از دست رفته بود.خدا می داند در طول 5 سال که این وبلاگ را داشت اشک چند انسان زو دباور را در آورده بود(به نقل از نظرات وبلاگ).

فکر می کنید چه شد؟بعد از 5 سال برگشت گفت دروغ گفتم!!!

حال خوب می بینید که دنیای مجازی علاوه بر خوبی ها کاستی های زیادی دارد که باید در آن هوشیار بود تا در آن موفق بود.